гӱрлымаш

гӱрлымаш

сущ. от гӱрлаш рокот, рокотание, грохот; воркование

Шӱм-чон тӱтанын гӱрлымаште кечем-влак эртышт юарлен. [/i]А. Пушкин.[/i] Дни мои текли шумно в грохоте бури души.